-
1 карга
сущ.1) воро́на || воро́нийала карга — се́рая воро́на, воро́на обыкнове́нная
карга кычкыруы — воро́ний крик
карга карганың күзен чукымас — (посл.) во́рон во́рону глаз не вы́клюет
2) перен. воро́на, рази́ня, ротозе́й3) карт.; разг. пи́ки ( масть в картах) || пи́ковыйкарга унлыгы — деся́тка пик, пи́ковая деся́тка
карга дамасы — пи́ковая да́ма
•- карга борчагы
- карга кузагы
- карга борыны
- карга күзе
- карга бураны
- карга кары
- карга миләше
- карга сөяк••карга канаты кебек — как во́роново крыло́, и́ссиня-чёрный
каргаоясы — пуста́я, бестолко́вая голова́
-
2 чуку
перех.1) клева́ть, выклёвывать/вы́клевать, клю́нуть || выклёвываниетавык җим чукый — ку́рица клюёт корм
карга күзен карга чукымас — (посл.) во́рон во́рону глаз не вы́клюет
теле булмаса, карга чукыр иде — (погов.) не будь языка́, воро́на заклева́ла бы
2) клева́ть, щипа́тьказ чирәм чукып йөри — гусь щи́плет траву́
3) клю́нуть, уда́рить клю́вомкүркә балтыр итен чукып алды — индю́к клю́нул в икру́ ноги́
4) перен. ковыря́ть, долби́ть, копа́ть, рыть || долбле́ние, ко́пка, копа́ние, рытьё•- чукып бетерү
- чукып тишү
- чукып үтерү
- чукып чыгу
- чукып чыгару••чукып карга булмассың, укып мулла булмассың — (посл.) букв. как не клюй, не ста́нешь воро́ной, как ни учи́сь, не смо́жешь быть мулло́й
чукырга (гына) тора — перен.; букв. так и норови́т клю́нуть (заде́ть, ткнуть)